Nu Hayang Hirup Sorangan

KALACAT, kana sédan weuteuh meunang ngaringkid ti diler. Geuleuyeung, mapay-mapay jalan. Patalimarga anu biasana pagaliwota, harita mah jempling, da geus puguh, peuting tadi sakabéh pangeusi dayeuh geus ngahiang. Ukur manéhna sorangan anu ditakdirkeun masih kénéh jumeneng. Haténa bungangang, luyu jeung cita-citana salila ieu nu hayang hirup sorangan bari henang-hening.
Sup, ka jero bank. Kaluar geus ngagandong duit sakarung. Bus, ka supermarkét. Bijil jadi ginding. Nempo toko emas, geuwat asup. Nu aya 'na jero étalaseu, geus pindah kana ranselna. "Aing senang...! Merdéka...!" Cocorowokan. Ajrag-ajragan. Blus, ka réstoran, basa beuteungna ménta eusi. Celebek, celebek. Ngalimed sosoranganan. Gidig, kaluar deui.
Wanci sareupna. Dayeuh jadi mongkléng. Manéhna karék ngarasa keueung. Ketug jajantungna tambah ratug. Luak-lieuk. Nu kajeueung saukur runtuyan simpé nu mingkin ngarandakah. Berebet, lumpat kaditu kadieu teu puguh jugjugan. Hayang panggih jeung dulur-dulurna, weléh teu manggihan. Parongpong. Awakna leuseuh. Ngalungsar di juru alun-alun. Ceurikna awor.* Erwin Wahyudi - kisuta.com